De huidige brandweerkazerne is vormgegeven als een U-vormig gebouw. Deze fungeert als autonoom vrijstaand object en is eerder gematerialiseerd als een gebouw met een indistriële uitstraling. De relicten eromheen hebben de typische uitdrukking van massieve bakstenen industriële gebouwen met een zadel- of sheddaken. Op de site staat ook nog een grote bakstenen fabrieksschouw als overblijfsel van een industriële site uit de 19de eeuw.
Het grote volume van het huidige brandweergebouw is erg aanwezig maar appelleert niet aan de omgeving als een publiek gebouw. De uitbreiding of toevoeging zal dus ons inzien ook de functie van nieuw gelaat moeten vervullen. Omdat de bestaande brandweerkazerne een erg autonoom volume is, lijkt het moeilijk om er letterlijk iets aan te bouwen. We kiezen van bij de aanvang voor de optie om een losstaand volume aan de site toe te voegen.
Het nieuwe gebouw is een reeks van geschrankte ‘loodsen’, die het in- en uitrijden van voertuigen vergemakkelijkt en het gebouw een eigen identiteit geven. De kop bestaat uit twee uitgerekte loodsen die een hoger volume vormen dat door zijn geschrankte inplanting de aandacht trekt en een nieuwe inkom markeert. Via de ondergrondse parking, die aansluit op de bestaande parking en dezelfde inrit gebruikt, is het nieuwe gebouw met de bestaande brandweerkazerne verbonden.
Het nieuwe gebouw wordt zo het inkomgebouw en het publiek paviljoen voor de hele site. Door z’n geschrankte opbouw krijgt het een autonomie waarmee het kan optornen tegen de bestaande brandweerkazerne. In karakter en verschijningsvorm toont het zich als een utilitair gebouw dat aansluiting zoekt met het 19de -eeuwse industriële patrimonium rondom de brandweer.
opdrachtgever | Hulpverleningszone Centrum |
samenwerking | Bart Dehaene, Sileghem & partners, Bureau Partners, Mevaco |
oppervlakte | 2.190 m2 |
status | beëindigd |
datum | 2018 |