Buitengewoon onderwijs De sterretjes Tienen

De uitdaging van deze opdracht betreft ongetwijfeld de specifieke conditie van het bouwterrein. Het terrein ligt ingesloten tussen enerzijds een bestaande scholencampus en anderzijds de woningen aan de rand van het grote bouwblok en heeft nauwelijks een relatie met de straat. De problematiek van het terrein kan samengevat worden als de problematiek van de randen. De problematiek van het glooiende terrein dat moeilijk bereikbaar is vanaf de straat, toont zich het meest in de doorsnede. Aan de randen liggen ook de buren. Noch de omwonenden noch de bestaande school is erg enthousiast over de komst van de nieuwkomers. Ze vrezen vooral geluidsoverlast en inkijk. Een wat onvriendelijke bezorgdheid waarmee we toch rekening moeten houden. Tegenover de druk van de omgeving stellen wij als strategie : ingraven. Na het uitproberen van meerdere modellen met verdiepingen, in L-vormen,… blijkt een volledig omsloten ring het meest efficiënte model. Het ring-model biedt ook het zuiverste concept voor een prikkelarme omgeving. Alle leslokalen zijn door een gang gescheiden van de speelplaats die vanuit de klassen rechtstreeks doorheen de gang bereikbaar is en dus worden lange looptijden door de gangen vermeden. Uit het ingraven en de specifieke doorsnede ontstaat een volumetrie met flauw hellende schuine daken. Dit roept de connotatie op van de Japanse villa. Het vormt een genuanceerde volumetrie die tot een geheel verbonden wordt door de gelaagde horizontaliteit van de daken. Hierdoor kunnen zonneweringen, luifels en overdekte speelplaats mee in het geheel worden opgenomen. Het dakenspel toont het gebouw als een landschappelijke compositie die perfect past bij het ingraven.